Chapter 18

   Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:  

   "Kur do t`u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.  

   Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?  

   Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?  

   Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.  

   Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.  

   Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.  

   Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.  

   Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.  

   Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.  

   Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.  

   Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.  

   Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.  

   Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.  

   Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.  

   Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.  

   Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.  

   Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.  

   Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.  

   Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.  

   Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë". Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij