| Chapter 57 |
1 |
Ki mėshirė pėr mua, o Perėndi, ki mėshirė pėr mua, sepse shpirti im gjen strehė te ti; gjej strehė nė hijen e krahėve tė tu deri sa tė kalojnė fatkeqėsitė.
|
2 |
Unė do t`i thėrras Perėndisė, Shumė tė Lartit, Perėndisė qė kryen ēdo gjė pėr mua.
|
3 |
Ai do tė dėrgojė nga qielli pėr tė mė shpėtuar, ai qorton ashpėr atė qė dėshiron tė mė pėrpijė. (Sela) Perėndia do tė dėrgoj mirėsinė e tij dhe tė vėrtetėn e tij.
|
4 |
Shpirti im ėshtė si nė mes tė luanėve; banoj midis njerėzve qė vjellin zjarr, midis njerėzve dhėmbėt e tė cilėve janė shtiza dhe shigjeta, dhe gjuha e tyre ėshtė njė shpatė e mprehur mirė.
|
5 |
U lartofsh mbi qiejtė, o Perėndi; shkėlqeftė lavdia jote mbi tė gjithė tokėn.
|
6 |
Ata kanė shtrirė njė rrjetė mbi hapat e mia; unė jam i tėri i kėrrusur; kanė hapur njė gropė para meje, por ata vetė ranė brenda. (Sela)
|
7 |
Zemra ime ėshtė e prirur mirė, o Perėndi, zemra ime ėshtė e prirur mirė; unė do tė kėndoj dhe do tė lėvdoj.
|
8 |
Rizgjohu, fryma ime; rizgjohuni, psaltir dhe qeste; unė do tė rizgjoj agimin.
|
9 |
Do tė tė kremtoj midis popujve, o Zot, do tė kėndoj lavdet e tua midis kombeve,
|
10 |
sepse e madhe deri nė qiell ėshtė mirėsia jote, dhe e vėrteta jote arrin deri nė retė.
|
11 |
U lartofsh mbi qiejtė, o Perėndi; lavdia jote shkėlqeftė mbi tė gjithė tokėn.
|