Chapter 106

   Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.  

   Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?  

   Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.  

   Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,  

   me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.  

   Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.  

   Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.  

   Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.  

   I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.  

   I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.  

   Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.  

   Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.  

   Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.  

   U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.  

   Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.  

   Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,  

   toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.  

   Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.  

   Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,  

   dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.  

   Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,  

   mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.  

   Prandaj ai foli t`i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t`i shkatërronte.  

   Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,  

   por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.  

   Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t`i rrëzonte në shkretëtirë,  

   dhe se do t`i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t`i shpërndante në të gjitha vendet.  

   Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.  

   E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.  

   Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.  

   Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.  

   Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,  

   sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.  

   Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;  

   por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;  

   u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;  

   ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,  

   dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.  

   Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.  

   Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.  

   I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.  

   Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.  

   Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.  

   Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,  

   dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.  

   Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.  

   Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.  

   I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: "Amen". Aleluja.