Chapter 7

  quid necesse est homini maiora se quaerere cum ignoret quid conducat sibi in vita sua numero dierum peregrinationis suae et tempore quo velut umbra praeterit aut quis ei poterit indicare quid post eum futurum sub sole sit  

  melius est nomen bonum quam unguenta pretiosa et dies mortis die nativitatis  

  melius est ire ad domum luctus quam ad domum convivii in illa enim finis cunctorum admonetur hominum et vivens cogitat quid futurum sit  

  melior est ira risu quia per tristitiam vultus corrigitur animus delinquentis  

  cor sapientium ubi tristitia est et cor stultorum ubi laetitia  

  melius est a sapiente corripi quam stultorum adulatione decipi  

  quia sicut sonitus spinarum ardentium sub olla sic risus stulti sed et hoc vanitas  

  calumnia conturbat sapientem et perdet robur cordis illius  

  melior est finis orationis quam principium melior est patiens arrogante  

  ne velox sis ad irascendum quia ira in sinu stulti requiescit  

  ne dicas quid putas causae est quod priora tempora meliora fuere quam nunc sunt stulta est enim huiuscemodi interrogatio  

  utilior est sapientia cum divitiis et magis prodest videntibus solem  

  sicut enim protegit sapientia sic protegit pecunia hoc autem plus habet eruditio et sapientia quod vitam tribuunt possessori suo  

  considera opera Dei quod nemo possit corrigere quem ille despexerit  

  in die bona fruere bonis et malam diem praecave sicut enim hanc sic et illam fecit Deus ut non inveniat homo contra eum iustas querimonias  

  haec quoque vidi in diebus vanitatis meae iustus perit in iustitia sua et impius multo vivit tempore in malitia sua  

  noli esse iustus multum neque plus sapias quam necesse est ne obstupescas  

  ne impie agas multum et noli esse stultus ne moriaris in tempore non tuo  

  bonum est te sustentare iustum sed et ab illo ne subtrahas manum tuam quia qui Deum timet nihil neglegit  

  sapientia confortabit sapientem super decem principes civitatis  

  non est enim homo iustus in terra qui faciat bonum et non peccet  

  sed et cunctis sermonibus qui dicuntur ne accommodes cor tuum ne forte audias servum tuum maledicentem tibi  

  scit enim tua conscientia quia et tu crebro maledixisti aliis  

  cuncta temptavi in sapientia dixi sapiens efficiar et ipsa longius recessit a me  

  multo magis quam erat et alta profunditas quis inveniet eam  

  lustravi universa animo meo ut scirem et considerarem et quaererem sapientiam et rationem et ut cognoscerem impietatem stulti et errorem inprudentium  

  et inveni amariorem morte mulierem quae laqueus venatorum est et sagena cor eius vincula sunt manus illius qui placet Deo effugiet eam qui autem peccator est capietur ab illa  

  ecce hoc inveni dicit Ecclesiastes unum et alterum ut invenirem rationem  

  quam adhuc quaerit anima mea et non inveni virum de mille unum repperi mulierem ex omnibus non inveni  

  solummodo hoc inveni quod fecerit Deus hominem rectum et ipse se infinitis miscuerit quaestionibus quis talis ut sapiens est et quis cognovit solutionem verbi